- Režija i adaptacija: Ana Vukotić
- Scenografija: Aleksandar Vukotić
- Kostimografija: Leo Kulaš
- Kompozitor: Aleksandar Radunović Popaj
- Pokret: Sonja Vukićević
- Saradnik na dramaturgiji: Balša Poček
Uloge:
- Knjeginja Zorka Petrović (kasnije Karađorđević) – Vanja Jovićević*
- Knjaz Nikola Petrović: Mirko Vlahović
- Knjeginja Milena Petrović: Varja Đukić
- Serdar: Danilo Čelebić
- Vojvoda Božo Petrović: Mišo Obradović
- Pjesnik: Slavko Kalezić
- Tast: Slobodan Marunović
- Novinar: Stevan Radusinović
- Pop: Goran Vujović*
- Stanko – Šef diplomatije: Zoran Vujović
- Austrijski izaslanik: Dušan Kovačević
* Studenti II godine glume u klasi prof. Branimira Popovića, FDU Cetinje
Riječ pisca
Iako su junaci drame „Šćeri moja“ istorijske ličnosti, ovo nije istorijska drama. Istorijska građa je samo polazišna tačka za bavljenje aktuelnim temama, a to je prije svega pitanje položaja žene i odnosa prema ženskom djetetu. Drama ne sudi, ne traži krivce i ne daje odgovore, već postavlja pitanja. Ona nije nikakav feministički pamflet, a moja želja, kao pisca je bila da njom podstaknem i žene i muškarce na razmišljanje i na preispitivanje odnosa prema ženskom polu, prije svega ženskoj djeci. To je problem koji je i dalje veoma prisutan u našem društvu (ne samo u Crnoj Gori već i globalno), iako se često izbjegava da se o tome govori. Tri tačke iza naslova sugerišu obraćanje „šćerima“: šta im to govorimo, šta im možemo reći, šta bi trebalo da im kažemo… dok ne bude kasno.
Maja Todorović